فیزیوتراپی کمر راهی مطمئن و بدون جراحی است که کمک می‌کند هم درد کاهش پیدا کند هم دلیل ایجاد آن برطرف شود. این روش نه فقط درمان بلکه نوعی بازآموزی بدن است تا یاد بگیرد چطور درست حرکت کند، فشارها را کنترل کند و دوباره به حالت طبیعی برگردد.
کمردرد از آن چیزهایی است که آرام آرام وارد زندگی آدم می‌شود و گاهی بی‌آنکه متوجه شویم روی همه‌چیز سایه می‌اندازد. چه درد مزمن از پشت میز نشینی باشد، چه دردی ناگهانی از برداشتن وسیله‌ای سنگین حس ناراحتی در ناحیه کمر می‌تواند ساده‌ترین کارهای روزمره را سخت کند.
وقتی صحبت از درد در ناحیه پایین کمر یا دیسک کمر می‌شود بیشتر افراد به سراغ مسکن می‌روند یا استراحت مطلق را انتخاب می‌کنند. ولی این دو راه‌حل موقت‌اند و ریشه‌ی مشکل را حل نمی‌کنند. فیزیوتراپی مسیر متفاوتی دارد. اول شرایط بدنی فرد بررسی می‌شود، بعد طرحی برای بازیابی طراحی می‌شود که شامل تمرین‌های مناسب اصلاح وضعیت بدن و درمان‌های دستی است. این روش باعث می‌شود نه‌تنها درد کاهش یابد بلکه از برگشت دوباره آن جلوگیری شود.
یکی از مزیت‌های مهم فیزیوتراپی کمر رویکرد بدون دارو و غیرتهاجمی آن است. یعنی به‌جای سرکوب کردن درد دلیل آن شناسایی و اصلاح می‌شود. درمان‌های دستی روی ستون فقرات و عضلات اطراف آن کمک می‌کند تا سفتی عضلات کم شود التهاب پایین بیاید و حرکت‌ها راحت‌تر شوند. همین موضوع برای کسانی که از دیسک کمر یا فتق دیسک رنج می‌برند تفاوت بزرگی ایجاد می‌کند.
خیلی از کسانی که دچار کمردرد هستند نمی‌دانند که وضعیت نشستن یا راه رفتنشان عامل اصلی درد است. در فیزیوتراپی همین الگوهای حرکتی تحلیل می‌شود و اصلاح آنها یکی از بخش‌های درمان است. وقتی عضلات مرکزی بدن قوی‌تر می‌شوند حمایت بهتری از ستون فقرات ایجاد می‌شود و فشار از روی مهره‌ها برداشته می‌شود. همین مسئله از برگشت مجدد درد جلوگیری می‌کند.
دلایل زیادی برای کمردرد از کشیدگی عضله گرفته تا مشکلات مربوط به دیسک کمر وجود دارد. گاهی اتفاقی ساده مثل چرخاندن ناگهانی کمر باعث فشار روی رباط‌ها یا دیسک‌ها می‌شود. این نوع آسیب‌ها با فیزیوتراپی قابل بهبود هستند چون تمرین‌های طراحی شده بر اساس نوع آسیب انتخاب می‌شوند. حتی وقتی درد به پای انسان می‌زند که نشانه درگیری عصب سیاتیک است فیزیوتراپی به شکل مشخصی برای کاهش فشار روی عصب و بهبود حرکت استفاده می‌شود.
مثلاً کسی که ساعت‌های طولانی پشت میز نشسته و کم‌کم حس کرده کمرش سفت شده اگر با فیزیوتراپی پیش برود اول تمرین‌های کششی ملایم برای باز کردن ستون فقرات دریافت می‌کند بعد تمرین‌های تقویتی تا عضلات نگهدارنده کمر قوی شوند. این مسیر باعث می‌شود بدن دوباره تعادل پیدا کند و نیاز به قرص و دارو از بین برود.
درمان بدون حرکت فایده زیادی ندارد. بیشتر برنامه‌های فیزیوتراپی شامل تمریناتی هستند که به‌مرور عضلات را قوی‌تر و انعطاف‌پذیرتر می‌کنند. تمرینی مثل حرکت پل برای تقویت عضلات پشت و شکم عالی است. گربه شتر یکی از حرکات کششی است که مفاصل ستون فقرات را روان می‌کند. همینطور حرکت پرنده سگ که تمرکز اصلی‌اش روی تعادل و تقویت عضلات عمقی شکم است.
خیلی از این تمرین‌ها را می‌توان در خانه انجام داد ولی اجرای درست آنها مهم است. تمرین‌ها با راهنمایی فیزیوتراپیست شروع می‌شوند تا تکنیک‌ها درست باشند و آسیبی به بدن وارد نشود. کسانی که دچار فتق دیسک یا درد عصبی هستند معمولاً تمرین‌هایشان با دقت بیشتری طراحی می‌شود تا فشار روی عصب را بیشتر نکند.
جواب این سوال بستگی به شرایط دارد. اگر درد تازه و مربوط به یک آسیب ساده باشد شاید بعد از چند جلسه علائم کاهش یابد. خیلی‌ها بعد از دو هفته احساس بهتری دارند. اما در مواردی که دیسک کمر یا مشکلات مزمن وجود داشته باشد ممکن است چند ماه طول بکشد تا بدن به حالت طبیعی برگردد.
در روند درمان استمرار خیلی مهم است. کسانی که مرتب تمرین‌ها را انجام می‌دهند و جلسات فیزیوتراپی را پیگیری می‌کنند سریع‌تر نتیجه می‌گیرند.
برای گرفتن نتیجه بهتر از فیزیوتراپی کمر تغییر سبک زندگی لازم است. یکی از مهم‌ترین چیزها فعالیت بدنی منظم است. ورزش‌های سبک مثل پیاده‌روی یا شنا باعث می‌شود عضلات انعطاف‌پذیر بمانند. نشستن طولانی‌مدت باید کمتر شود. هر ساعت باید حداقل چند دقیقه ایستاد یا کمی حرکت کرد.
محیط کار هم نقش مهمی دارد. تنظیم صندلی میز و نحوه قرار گرفتن مانیتور می‌تواند فشار روی کمر را کاهش دهد. خوابیدن روی تشک مناسب، بلند کردن اجسام با خم کردن زانو و نه کمر و حفظ وزن سالم همگی از مواردی هستند که در کنار فیزیوتراپی به بهبود و پیشگیری کمک می‌کنند.
هدف اصلی فیزیوتراپی کمر فقط کاهش درد نیست. هدف ساختن بدن قوی‌تر و آگاه‌تر است. وقتی عضلات مرکزی قوی باشند ستون فقرات حمایت می‌شود و احتمال آسیب کمتر می‌شود. عادت‌های اشتباه مثل قوز کردن، بلند کردن وسایل به شکل نادرست یا نشستن طولانی در طول جلسات اصلاح می‌شوند.
یکی از ویژگی‌های خوب فیزیوتراپی این است که آموزش در آن حرف اول را می‌زند. بیمار یاد می‌گیرد چطور از بدنش استفاده کند. همین یادگیری باعث می‌شود دردهای تکرارشونده دیگر سراغ فرد نیایند. در مورد کسانی که سابقه دیسک کمر دارند آموزش تکنیک‌های روزمره اهمیت زیادی دارد.
جلسه اول جلسه آشنایی با بدن خودت است. اول فیزیوتراپیست سوالاتی درباره درد فعالیت‌های روزانه و سوابق پزشکی می‌پرسد. بعد حرکات ساده‌ای انجام می‌دهی تا میزان انعطاف قدرت عضلات و وضعیت بدنت بررسی شود. بر اساس این ارزیابی طرح درمانی مخصوص خودت نوشته می‌شود.
در همین جلسه ممکن است چند تمرین ساده برای خانه بهت داده شود یا درمان دستی برای کاهش درد دریافت کنی. هدف این جلسه شناخت علت مشکل و ساختن یک نقشه درمان واقعی است. نقشه‌ای که به جای پنهان کردن درد دنبال از بین بردن آن است.
نشستن‌های طولانی‌مدت، عادت‌های حرکتی اشتباه، استرس، حمل نادرست اجسام سنگین یا حتی شرایط خاصی مثل دوران بارداری می‌توانند کمر را تحت فشار قرار دهند. وقتی این عوامل جمع می‌شوند ستون فقرات و عضلات اطرافش نمی‌توانند به‌درستی کار کنند در نتیجه یا درد ایجاد می‌شود یا حرکات بدن محدود می‌شود.
در جلسات فیزیوتراپی کمر اول علت شناسایی می‌شود. سپس با تکنیک‌های دستی تمرین‌های حرکتی خاص و آموزش نحوه درست نشستن یا ایستادن بدن شروع به بازیابی می‌کند. در افرادی که دیسک کمر دارند هدف اصلی این است که فشار از روی عصب‌ها برداشته شود. در بعضی موارد جلسات درمانی می‌توانند کاملاً جایگزین جراحی باشند یا حداقل روند بهبودی را ساده‌تر کنند.
درد در پایین کمر بیشتر با نشستن زیاد یا ضعف عضلات شکم و لگن در ارتباط است. اغلب کسانی که از کمردرد شکایت دارند سابقه‌ی حمل وسایل سنگین، خم شدن‌های نادرست یا حتی بی‌تحرکی دارند. در فیزیوتراپی کمر تمرکز روی تقویت عضلات مرکزی بدن است تا ستون فقرات حمایت شود. اگرچه بعضی از دردها نتیجه تصادف یا آسیب‌های ورزشی‌اند اما بیشتر آنها تدریجی شکل می‌گیرند.
در قسمت بالای کمر دردها بیشتر به دلیل وضعیت نشستن یا ایستادن اشتباه هستند. کسانی که زیاد با کامپیوتر کار می‌کنند بیشتر درگیر درد بین شانه‌ها یا پشت گردن هستند. در این موارد تمرکز فیزیوتراپی کمر بر آزادسازی عضلات سفت آموزش حرکت درست شانه‌ها و بهبود انعطاف ستون فقرات است.
درمان‌های دستی مانند ماساژ عمقی یا آزادسازی مفاصل یکی از ابزارهای مهم برای کاهش درد کمر است. وقتی عضله‌ای سفت می‌شود گردش خون کم شده و درد بیشتر می‌شود. با استفاده از تکنیک‌های درست نه تنها درد کاهش می‌یابد بلکه بدن به حالت طبیعی خود بازمی‌گردد.
در درمان دیسک کمر تکنیک‌هایی مثل کشش ملایم ستون فقرات برای کاهش فشار روی دیسک استفاده می‌شود. درمانگران گاهی از روش‌هایی مثل طب سوزنی تمرینات کنترل‌شده یا آموزش ارگونومی استفاده می‌کنند تا روند بهبودی سریع‌تر شود. نکته کلیدی در فیزیوتراپی کمر این است که درمان باید اختصاصی و متناسب با وضعیت هر فرد طراحی شود.
سه ماه پیش یکی از دوستانم به خاطر درد مزمن در ناحیه پایین کمر به فیزیوتراپی مراجعه کرد. او سال‌ها کار دفتری داشت و تصور می‌کرد این درد همیشه همراهش خواهد بود. بعد از سه جلسه فیزیوتراپی کمر متوجه شد صبح‌ها راحت‌تر از رختخواب بلند می‌شود. تمریناتی که دریافت کرده بود را به‌طور منظم انجام داد و حالا نه‌تنها درد ندارد بلکه بیشتر از گذشته در فعالیت‌های بدنی شرکت می‌کند. او می‌گفت تنها چیزی که از تصمیمش پشیمان است این است که چرا زودتر اقدام نکرده بود.
مهم‌ترین بخش در فیزیوتراپی کمر این است که به فرد آموزش داده می‌شود چطور از بدنش مراقبت کند. صرفاً تمرین دادن یا ماساژ کافی نیست. اگر فرد نداند چطور درست بنشیند یا وسایل را بلند کند احتمال بازگشت درد بسیار بالا خواهد بود. برنامه درمانی همیشه شامل اصلاح سبک زندگی است.
در مورد کسانی که با دیسک کمر سروکار دارند آموزش نحوه‌ی بلند کردن اشیا یا نشستن‌های طولانی‌مدت اهمیت بیشتری پیدا می‌کند. اصلاح محیط کار، انتخاب بالش مناسب یا حتی کفش خوب همه جزو نکاتی هستند که در جلسات فیزیوتراپی آموزش داده می‌شوند.
در درمان‌های فیزیوتراپی تمرین از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است. تمریناتی مثل کشش‌های لگنی، حرکات کنترل‌شده کمر و تقویت عضلات شکم باعث می‌شود ستون فقرات در جای درست قرار بگیرد. تمریناتی برای باز کردن مفاصل لگن همسترینگ و عضلات پشت ران نیز در تسکین فشار از روی کمر مؤثر هستند.
برای کسانی که از دیسک کمر رنج می‌برند تمرین‌های تقویت‌کننده عضلات شکم و تمرینات پایداری لگن پیشنهاد می‌شود. این تمرینات باید تحت نظر فیزیوتراپیست انجام شوند چون در صورت اجرای اشتباه ممکن است آسیب بدتر شود.
اگر کمردرد شما بیش از چند روز ادامه داشت یا شدت آن بیشتر شد بهتر است خیلی زود به فیزیوتراپی کمر مراجعه کنید. مخصوصاً اگر درد به پاها سرایت کرده با بی‌حسی یا ضعف عضلات همراه باشد یا در انجام فعالیت‌های روزانه مشکل ایجاد کرده باشد.
در مورد دیسک کمر هرچه زودتر روند درمان آغاز شود احتمال موفقیت بیشتر است. فیزیوتراپی می‌تواند جلوی جراحی را بگیرد یا آن را به تعویق بیندازد. وقتی علت درد مشخص شود می‌توان با تمرین، آموزش و درمان‌های دستی وضعیت را بهتر کرد.
تجربه درمانگر و نحوه برخوردش با بیمار تأثیر زیادی بر روند بهبودی دارد. در کلینیک‌های فیزیوتراپی که درمان به شکل شخصی‌سازی‌شده ارائه می‌شود درمان کمر درد بسیار بهتر پیش می‌رود زیرا هر بیمار برنامه خاص خودش را دارد و درمان براساس نیازهای واقعی او طراحی می‌شود.
فیزیوتراپیست باید گوش بدهد، ارزیابی کند، آموزش بدهد و انگیزه ایجاد کند. کسی که با دیسک کمر مراجعه می‌کند با کسی که دردش به خاطر نشستن زیاد است برنامه درمانی یکسان ندارد. شناخت تفاوت‌ها و درک شرایط هر فرد بخش مهمی از کاری است که یک فیزیوتراپیست انجام می‌دهد.
خیلی وقت‌ها علت درد ساده نیست. یک کشیدگی معمولی ممکن است بعد از چند روز خوب شود. اما اگر موضوع دیسک کمر یا فشار روی عصب سیاتیک باشد وضعیت فرق می‌کند. اینجا دیگر با یک درد سطحی طرف نیستیم. این نوع دردها معمولاً از پایین کمر شروع می‌شوند و گاهی تا پا هم می‌کشند. گاهی بی‌حسی ایجاد می‌کنند گاهی عضله را ضعیف می‌کنند. به همین دلیل بررسی کامل مرحله اول درمان توسط فیزیوتراپیست دارای اهمیت زیادی است.
در ارزیابی‌ها فیزیوتراپیست به چیزهایی نگاه می‌کند که شاید به چشم نیایند. نحوه راه رفتن، شکل ایستادن، وضعیت نشستن پشت میز یا حتی عادت‌های خواب مورد بررسی می‌گیرد. خیلی وقت‌ها دلیل درد چیزی نیست که مستقیماً حسش کنیم. مثلاً وقتی شانه‌ها همیشه جمع‌اند ممکن است بعد از مدتی عضلات پشت درگیر شوند و کمردرد ایجاد کنند. در فیزیوتراپی کمر همه این بخش‌ها با هم دیده می‌شود. درمان فقط برای درد نیست برای رفتاری است که باعث درد شده است.
تقریباً نیمی از مراجعین فیزیوتراپی با شکایت از پایین کمر می‌آیند. دلیلش ترکیبی از سبک زندگی بی‌تحرک، ضعف عضلات مرکزی و گاهی هم بلند کردن اجسام به‌روش اشتباه است. این ناحیه چون بار اصلی بدن را تحمل می‌کند بیشتر در معرض آسیب است.
در فیزیوتراپی کمر تمریناتی برای تقویت عضلات لگن شکم و پایین کمر در نظر گرفته می‌شود. وقتی این عضلات قوی باشند فشار از روی ستون فقرات برداشته می‌شود. در افرادی که با دیسک کمر مراجعه می‌کنند معمولاً حرکات چرخشی یا فشار ناگهانی باعث بیرون‌زدگی دیسک شده است.
درمان در این موارد نیاز به دقت بیشتری دارد. فیزیوتراپی در چنین شرایطی کمک می‌کند فشار از روی عصب برداشته شود، درد کمتر شود و حرکت بدن طبیعی‌تر باشد. گاهی حتی بدون جراحی وضعیت به حالت پایدار برمی‌گردد.
گاهی اوقات درد کمر از مشکلی در کلیه اندام‌های داخلی یا حتی پوکی استخوان ناشی می‌شود. در فیزیوتراپی ناحیه کمر این موضوعات هم در نظر گرفته می‌شود. فیزیوتراپیست آموزش دیده تا تشخیص دهد که چه زمانی درد مربوط به ساختارهای عضلانی استخوانی است و چه زمانی باید بیمار را به پزشک متخصص ارجاع داد.
دردهایی که به‌خاطر دیسک کمر یا فشار روی عصب ایجاد می‌شوند معمولاً با نشانه‌هایی مثل تیر کشیدن، بی‌حسی پا یا کاهش قدرت عضلات همراه‌اند. در حالی که دردهای ناشی از کلیه ممکن است با علائم متفاوت‌تری ظاهر شوند. تشخیص درست مهم‌ترین بخش درمان است.
یکی از چیزهایی که فیزیوتراپی کمر را خاص می‌کند تمرکز آن روی تغییر عادت‌های روزانه است. فیزیوتراپیست‌ها نه‌تنها درمان انجام می‌دهند بلکه آموزش هم می‌دهند. مثلاً در مورد نحوه تنظیم میز کار، طرز خوابیدن، نحوه نشستن روی صندلی یا حتی کفش مناسب راهنمایی می‌کنند.
کسانی که درد مداوم دارند معمولاً با چند تغییر ساده زندگی راحت‌تری پیدا می‌کنند.
در درمان‌های فیزیوتراپی کمر از ابزارهای مختلفی استفاده می‌شود:
همه این‌ها به کاهش التهاب بهبود گردش خون و ترمیم بافت‌ها کمک می‌کنند. در مورد دیسک کمر خیلی وقت‌ها استفاده ترکیبی از درمان دستی ورزش درمانی و لیزر سرد بهترین نتیجه را می‌دهد. این روش‌ها درد را کم می‌کنند بدون اینکه نیازی به داروهای سنگین یا تزریق باشد.
در کنار آن تمرین‌هایی طراحی می‌شود تا عضلات اطراف ستون فقرات تقویت شوند. تقویت این عضلات مثل محافظی برای کمر عمل می‌کند و احتمال آسیب دوباره را کمتر می‌کند.
هر کسی که درد کمرش بیش از چند روز ادامه پیدا کند بهتر است به فیزیوتراپی کمر مراجعه کند. کسانی که ساعت‌ها پشت میز می‌نشینند کار سنگین انجام می‌دهند یا ورزش‌هایی با حرکات تکراری دارند در معرض آسیب‌اند.
سالمندان هم به‌دلیل تغییرات طبیعی استخوان‌ها نیاز به مراقبت بیشتری دارند. کسانی که دیسک کمر دارند یا قبلاً عمل جراحی داشته‌اند بیشتر از بقیه باید از فیزیوتراپی استفاده کنند تا وضعیت‌شان ثابت بماند.
در بعضی موارد فیزیوتراپی بهترین درمان برای جلوگیری از جراحی است. وقتی درد زود درمان شود بدن راحت‌تر ترمیم می‌شود و نیازی به روش‌های تهاجمی نیست.
اگر کسی بعد از آسیب یا تصادف دچار درد شده یا بارها درد کمرش برگشته زمانش رسیده که سراغ درمانی پایدارتر برود.
کمر درد ممکن است از یک چیز کوچک شروع شود. نشستن روی صندلی، بد بلند کردن یک جسم بدون خم کردن زانو یا خوابیدن با بالش نامناسب همه می‌تواند دلایل این اتفاق ناگوار باشد. ولی پشت این دلایل ساده معمولاً چند عامل با هم کار می‌کنند. یکی از دلایل اصلی ایجاد درد وجود گره‌های عضلانی یا همان تریگر پوینت‌ها در عضلات اطراف ستون فقرات است.
این نقاط می‌توانند سفتی ایجاد کنند، حرکت را محدود کنند و حتی باعث شوند درد به پاها هم منتقل شود. در مواردی که دیسک کمر درگیر است فشار روی عصب سیاتیک می‌تواند باعث بی‌حسی یا تیر کشیدن از باسن تا کف پا شود.
یکی دیگر از دلایلی که کمتر دیده می‌شود استرس روانی است. بدن ما به‌صورت طبیعی به فشار روانی با سفت شدن عضلات واکنش نشان می‌دهد. این سفتی می‌تواند باعث افزایش درد شود و اگر درمان نشود به مرور زمان به وضعیتی مزمن تبدیل شود. این‌جاست که فیزیوتراپی کمر وارد عمل می‌شود تا با بررسی علت‌های ریشه‌ای درمان را شروع کند.
درای نیدلینگ با طب سوزنی سنتی فرق دارد. در این روش سوزن‌های نازک به نقاط خاصی از عضلات که دچار گرفتگی یا گره هستند وارد می‌شوند. این کار باعث آزاد شدن فشار داخل عضله افزایش جریان خون و فعال شدن پاسخ طبیعی بدن برای ترمیم بافت‌ها می‌شود. در واقع بدن بعد از تحریک با سوزن خودش شروع به کار می‌کند تا التهاب را کم کرده و درد را کاهش دهد.
در مورد دیسک کمر سوزن خشک به‌صورت غیرمستقیم کمک می‌کند. یعنی با آزادسازی عضلات اطراف ستون فقرات فشار از روی مهره‌ها و عصب‌ها برداشته می‌شود. همین موضوع باعث کاهش درد در ناحیه پایین کمر و بهبود حرکت می‌شود. خیلی از کسانی که این روش را امتحان کرده‌اند بعد از چند جلسه متوجه شدند سفتی مزمن عضلات‌شان کم شده و می‌توانند دوباره راحت‌تر خم شوند یا راه بروند.
یکی از اولین چیزهایی که بیماران بعد از جلسات فیزیوتراپی کمر همراه با سوزن خشک تجربه می‌کنند احساس سبکی در ناحیه کمر است. انگار یک باری از روی عضله برداشته شده است. این حس به دلیل آزاد شدن عضلاتی است که مدت‌ها در حالت انقباض مانده بودند. در مواردی که درد ناشی از فشار روی عصب سیاتیک است این روش کمک می‌کند تحریک عصب کاهش یابد و تیر کشیدن به پاها کمتر شود.
یکی دیگر از مزایای مهم درای نیدلینگ این است که نیاز به مصرف دارو را کم می‌کند. کسانی که قبلاً مجبور بودند برای کنترل درد از مسکن یا داروهای ضدالتهاب استفاده کنند با این روش توانسته‌اند از دارو فاصله بگیرند. درمان بدون جراحی بدون تزریق و با تکیه بر خودِ بدن برای ترمیم از چیزهایی است که باعث شده این روش محبوب شود.
در جلسه اول فیزیوتراپیست وضعیت کلی بدن را بررسی می‌کند. دنبال نقاطی می‌گردد که بیشترین فشار را تحمل می‌کنند. مثلاً گره‌های عضلانی در پایین کمر یا سفتی در ناحیه باسن که روی دیسک کمر تأثیر می‌گذارد. بعد از بررسی کامل سوزن‌ها به‌صورت کنترل‌شده وارد این نقاط می‌شوند. معمولاً درد یا خون‌ریزی وجود ندارد اما ممکن است احساس ضربان ملایمی در محل سوزن باشد که طبیعی است.
بعد از درمان بیمار راهنمایی‌هایی برای حرکات سبک و تمرین‌های کششی دریافت می‌کند. نکاتی درباره طرز نشستن، ایستادن و حتی زمان‌های مناسب برای استراحت هم گفته می‌شود. در جلسات بعدی با توجه به روند بهبودی ممکن است شدت درمان بیشتر شود یا تمرین‌ها تغییر کنند.
کسانی که کمردردشان به دلیل عضلات سفت، استرس یا نشستن زیاد است معمولاً خیلی سریع به این روش جواب می‌دهند. البته در مورد دیسک کمر هم وقتی عضلات اطراف دیسک درگیر باشند سوزن خشک می‌تواند تأثیر زیادی در کاهش درد داشته باشد. مخصوصاً وقتی درد با سفتی زیاد همراه است و دارو جواب نداده است.
نکته مهم این است که درمان باید با بررسی کامل انجام شود. همه به یک روش یکسان نیاز ندارند. گاهی تمرین گاهی سوزن و گاهی فقط آموزش وضعیت نشستن است که مؤثر واقع می‌شود. ولی در اکثر موارد ترکیب این روش‌ها با هم بهترین نتیجه را می‌دهد.
کمردرد از آن دسته دردهایی است که می‌تواند همه ابعاد زندگی را درگیر کند. فرقی نمی‌کند نشستن ساده باشد یا تلاش برای بستن بند کفش باشد. اگر درد کمر مزمن شود هیچ کاری راحت نیست آدم مدام دنبال موقعیتی می‌گردد که درد کمتر شود. گاهی حتی خواب هم سخت می‌شود و در چنین شرایطی فیزیوتراپی کمر می‌تواند نقطه عطفی در درمان باشد. نه فقط برای کاهش درد بلکه برای بازگشت به زندگی عادی هم سخت می‌شود.
وقتی صحبت از دیسک کمر می‌شود بیشتر مردم تصور می‌کنند فقط استراحت لازم است. در حالی که بی‌تحرکی یکی از عوامل تشدید مشکل است. در فیزیوتراپی کمر تمرینات با بار کنترل‌شده طراحی می‌شوند. این یعنی بدن به‌تدریج به فعالیت بازمی‌گردد. نه فشار زیادی می‌بیند نه بی‌حرکت می‌ماند.
در این مسیر از ابزارهایی استفاده می‌شود که حرکت‌های خاص را دقیق و ایمن اجرا کنند. تقویت عضلات نگهدارنده ستون فقرات بخش مهمی از درمان است.
این عضلات نقش کلیدی در کاهش فشار روی دیسک‌ها دارند. با بازگشت قدرت به این بخش احتمال بازگشت درد کم می‌شود. یکی از اهداف اصلی در برنامه تمرینی برای دیسک کمر همین است.
در کنار تمرین درمان‌های دستی نقش مهمی دارند. تکنیک‌هایی که توسط درمانگر انجام می‌شود می‌تواند گرفتگی عضلات و سفتی مفاصل را کم کند. همین سفتی‌ها یکی از دلایل محدود شدن حرکت و ایجاد درد هستند. آموزش وضعیت درست نشستن و راه رفتن هم بخشی از درمان است. چون خیلی وقت‌ها دلیل اصلی درد عادت‌های حرکتی اشتباه است.
درمانگر به شما یاد می‌دهد چطور موقع نشستن کمر را صاف نگه دارید یا اینکه صفحه نمایش لپ‌تاپ را در چه ارتفاعی تنظیم کنید که فشار روی گردن و کمر کمتر باشد. استفاده از تمرینات تقویت عضلات ستون فقرات در کنار آموزش‌های ارگونومیک باعث می‌شود بدن در طول روز فشار کمتری را تحمل کند.
هر کسی که دچار دیسک کمر یا درد مزمن در ناحیه پایین کمر است باید بداند که بی‌حرکتی روند بهبود را کندتر می‌کند. در فیزیوتراپی کمر تمریناتی طراحی می‌شود که بسته به شرایط بدن فرد از ساده‌ترین حرکات کششی شروع می‌شوند و به تمرینات مقاومتی می‌رسند. در تمام مراحل کنترل فشار واردشده به ستون فقرات وجود دارد.
حرکاتی مثل تقویت عضلات شکم، لگن و عضلات اطراف مهره‌ها جزو بخش‌های اصلی برنامه بازتوانی هستند. این تمرینات نه‌فقط به کاهش درد کمک می‌کنند بلکه از برگشت درد هم جلوگیری می‌کنند. بازتوانی حرکتی کمر زمانی موفق است که تمرین با نظم انجام شود و روند تدریجی پیش برود. هیچ حرکت ناگهانی یا افراطی در این برنامه‌ها جایی ندارد.
اگر درد بعد از چند روز بهتر نشود یا با فعالیت‌های روزمره تشدید شود وقت آن رسیده که به متخصص مراجعه کنیم. فیزیوتراپی کمر می‌تواند قبل از جدی‌تر شدن مشکل آن را کنترل کند. مخصوصاً اگر سابقه آسیب یا جراحی در ناحیه کمر وجود داشته باشد نباید منتظر ماند. شروع زودهنگام درمان شانس بازگشت به زندگی بدون درد را بیشتر می‌کند.
در مورد دیسک کمر اگر درد به پا هم می‌زند یا بی‌حسی و ضعف عضلانی دیده می‌شود مراجعه به فیزیوتراپیست ضروری است. درمان در این شرایط نه‌فقط به درد کمک می‌کند بلکه از آسیب بیشتر به عصب جلوگیری می‌کند. اگر هدف درمان بدون جراحی باشد فیزیوتراپی از بهترین گزینه‌ها است.
اگر با فیزیوتراپی کمر شروع کرده‌ای و هنوز هم با درد زندگی می‌کنی شاید وقتش رسیده که مسیر را دوباره بررسی کنید. بسیاری از کسانی که به کلینیک‌های تخصصی مراجعه می‌کنند مدت‌ها است با این سؤال درگیرند: چرا درمانم تأثیر ندارد؟ در ظاهر همه چیز را درست انجام داده‌اند؛ جلسات منظم، تمرین‌ها و پرهیز از فشار اضافی اما هنوز نتیجه نگرفته‌اند.
در ادامه به دلایلی می‌پردازیم که می‌توانند مانع اثربخشی درمان شوند. از تشخیص اشتباه دیسک کمر گرفته تا پیروی ناقص از برنامه درمانی را بررسی می‌کنیم که درک این عوامل قدم اول برای تغییر مسیر است.
بزرگ‌ترین اشتباهی که در مسیر درمان می‌تواند اتفاق بیفتد اجرای برنامه‌ای است که اصلاً مناسب شرایط بدن شما نیست. ممکن است تصور شود با انجام تمرینات عمومی کمر مشکل حل می‌شود. اما اگر درد شما به‌خاطر دیسک کمر است و تمرینات مربوط به کشیدگی عضله دریافت می‌کنید درمان از اول بی‌راهه رفته است.
در کلینیک‌های تخصصی فیزیوتراپی مخصوص کمر هر بیمار با برنامه‌ای کاملاً شخصی وارد مسیر درمان می‌شود. این یعنی فیزیوتراپی فقط برای درد نیست برای آنچه باعث درد شده است. بررسی سبک زندگی، وضعیت بدنی، سابقه شغلی و حتی میزان استرس هم در طراحی برنامه در نظر گرفته می‌شود. اینجا است که فیزیوتراپی کمر واقعاً کاربردی می‌شود.
خیلی از درمان‌ها از همان ابتدا محکوم به شکست‌اند چون پایه تشخیص نادرست بوده است. اگر درد ناشی از فشار عصب سیاتیک باشد ولی به‌عنوان کشیدگی عضله در نظر گرفته شود قطعاً روش‌های معمول کارساز نخواهند بود.
در ارزیابی‌های کامل بررسی سابقه پزشکی ارزیابی عملکرد حرکتی و در صورت نیاز تصویربرداری انجام می‌شود. یک تشخیص دقیق درمان را از آزمون‌وخطا نجات می‌دهد و بیمار را زودتر به نتیجه می‌رساند.
برخی افراد انتظار دارند در چند جلسه نتیجه قطعی بگیرند. اما فیزیوتراپی کمر به‌خصوص در مشکلات مزمن یا موارد مربوط به دیسک کمر نیاز به زمان دارد. درمانگر راه را نشان می‌دهد ولی بدن باید فرصت داشته باشد تا به درمان پاسخ دهد.
تغییر وضعیت عضلات، کاهش التهاب و بازگشت دامنه حرکتی همه فرآیندهایی هستند که به‌تدریج پیش می‌روند. کسانی که درمان را نیمه‌کاره رها می‌کنند معمولاً دوباره به نقطه اول برمی‌گردند. تعهد به جلسات و تمرینات خانگی بخش مهمی از درمان است.
یکی دیگر از دلایل شکست درمان نبود ثبات در پیگیری برنامه است. افرادی که فقط به جلسات می‌آیند ولی تمرین‌ها را انجام نمی‌دهند بدن آنها فرصت بازسازی پیدا نمی‌کند. هر جلسه درمانی مثل آجر روی آجر قبلی است. اگر یکی از آنها نباشد دیوار سست می‌شود.
تجربه نشان داده است که با تنظیم دقیق برنامه روزانه حتی در بین کارهای زیاد هم می‌شود زمان برای تمرین پیدا کرد. می‌شود حتی در دفتر کار فقط با یک کش ساده و یک زیرانداز کوچک تمرینات فیزیوتراپی کمر را انجام داد و بعد از سه هفته توانست بدون درد تا سر کار رانندگی کرد.
اگر از روش فعلی نتیجه نگرفته‌ای شاید وقت آن رسیده که دوباره ارزیابی شوید. گاهی ترکیب روش‌ها جواب می‌دهد. مثلاً در کنار فیزیوتراپی استفاده از درای نیدلینگ یا اصلاح تغذیه می‌تواند سرعت بهبودی را بالا ببرد.
در موارد خاص‌تر ممکن است نیاز به ارجاع به پزشک متخصص یا بررسی برای جراحی وجود داشته باشد. ولی همیشه اولین گزینه جراحی نیست. به‌خصوص در دیسک کمر فیزیوتراپی هدفمند و منظم در خیلی از موارد از جراحی جلوگیری کرده است.
درمان موفق فیزیوتراپی کمر همیشه نیاز به تداوم دارد. یکی از بزرگ‌ترین چالش‌ها این است که بعد از پایان جلسات حضوری فرد درمان را نیمه‌کاره رها کند. اینجا همان جایی است که دستگاه فیزیوتراپی خانگی مانا مد BD-100 می‌تواند نقش مهمی ایفا کند.
وقتی امکان مراجعه مداوم به کلینیک فراهم نیست این دستگاه راهی عملی برای ادامه روند درمان در خانه است. ویژگی مهمش این است که طراحی ساده‌ای دارد ولی می‌تواند همان عملکردهایی را ارائه دهد که در جلسات کلینیکی تجربه می‌کنید.
در کسانی که با دیسک کمر دست‌و‌پنجه نرم می‌کنند استفاده منظم از این دستگاه به کاهش التهاب، بهبود جریان خون و کاهش اسپاسم عضلات کمک می‌کند. کاربرد پالس‌های الکتریکی خفیف که در تکنولوژی این دستگاه گنجانده شده به تحریک عصب‌ها و کاهش درد کمک می‌کند. این فرآیند به بدن کمک می‌کند تا بدون نیاز به دارو یا جراحی به مرور خود را ترمیم کند.
اگر بعد از سه جلسه فیزیوتراپی کمر به‌دلیل فشار کاری دیگر نمی‌توانید به فیزیوتراپی بروید با استفاده منظم از BD-100 می‌توانید همان روند را در خانه ادامه دهید. وقتی درباره درمان خانگی صحبت می‌کنیم خیلی مهم است که درمان بی‌خطر قابل کنترل و در عین حال مؤثر باشد. مانا مد BD-100 دقیقاً این سه ویژگی را دارد.
این دستگاه در کنار برنامه تمرینی، تغذیه مناسب و اصلاح سبک زندگی می‌تواند بخشی از مسیر بازیابی باشد. مخصوصاً در درمان بلندمدت و پایدار دیسک کمر که نیاز به همراهی بدن با درمان دارد این ابزار خانگی می‌تواند کمک کند روند بهبودی قطع نشود.
اگر می‌خواهی درمانت فقط محدود به زمان حضور در کلینیک نباشد داشتن دستگاهی مثل BD-100 می‌تواند قدم بعدی هوشمندانه در مسیر درمان باشد. دستگاهی که با بدن هماهنگ می‌شود نه اینکه فقط دردها را خاموش کند. همین جزئیات کوچک است که یک مسیر درمانی را متفاوت می‌کند.
درمان موفق همیشه با بررسی درست شروع می‌شود. اگر احساس می‌کنید راهی که می‌روید نتیجه‌ای نمی‌دهد از مشاوره تخصصی استفاده کند. نه برای شروع دوباره بلکه برای اصلاح مسیر که می‌تواند درد کمر شما را به مرور زمان تسکین داده و موفق شوید این درد را برای همیشه کنار فراموش کنید.
بدن تو شبیه هیچ‌کس دیگر نیست پس درمانت هم باید مخصوص خودت باشد. اگر به آن احترام بگذاری بدن هم به تو پاسخ خواهد داد. ممکن است فقط چند قدم مانده باشد تا دوباره بدون درد کمر حرکت کنی.
درمان کمردرد نباید فقط محدود به حذف درد باشد باید دلیل درد پیدا شود و از ریشه اصلاح شود. فیزیوتراپی کمر روشی است که با تمرین، درمان دستی، آموزش و اصلاح سبک زندگی بدن را به تعادل برمی‌گرداند. مخصوصاً در کسانی که دیسک کمر دارند یا دردهای مکرر را تجربه کرده‌اند این روش می‌تواند تفاوت بزرگی ایجاد کند.
اگر به دنبال یک روش ایمن غیرجراحی و بدون دارو برای درمان هستید وقت آن رسیده که با یک فیزیوتراپیست مشورت کنید. درمانی که هدفش فقط بهتر شدن امروز نیست بلکه ساختن بدنی مقاوم برای سال‌های آینده است.
نویسنده
نویسنده
به اشتراک گذاری:
دستگاه فیزیوتراپی خانگی ManaMed بهترین راه حل برای تسکین دردهای عضلانی و مزمن و رفع گرفتگی عضلات است،
برای دریافت مشاوره رایگان فرم زیر را تکمیل فرمایید.
